Vaste rubrieken bleken tot nu toe niet zo’n succes op mijn blog. Maar dat was tot ik ontdekte dat ik een hoop korte berichtjes, op zich geen volledige blogpost waardig, in één post kan gieten. Nog het titeltje ‘as we speak’ erboven en klaar. Zo eenvoudig kan bloggen zijn :-). Met dank aan Kelly van het geweldige Tales from the crib om met deze rubriek te beginnen en om op die manier vele bloggers te inspireren om hetzelfde te doen.
Nieuwe hobby: ik heb de wereld van de podcasts ontdekt. Terwijl ik al jaren hier en daar lees hoe fantastisch podcasts wel niet zijn, was ik er tot voor kort nog niet toe gekomen dat zelf eens te proberen. Veel verschillende podcasts heb ik nog niet uitgetest, maar ik ben alvast verslingerd aan ‘Happy’ van schrijfster Gretchen Rubin en haar zus Elisabeth. Ik dacht dat ik podcasts vooral handig zou vinden voor onderweg, bijvoorbeeld in de bus, als lezen niet lukt omdat ik daar al eens misselijk van word. Maar ik merk dat er veel meer gelegenheden zijn om een podcast op te zetten. Vooral als begeleiding bij huishoudelijke taken blijken ze zeer geschikt. Het was lang geleden dat ik nog met zoveel enthousiasme het huis heb gekuist.
Gezien: ik keek nog eens naar een Scandinavische serie, Follow the money, ooit op Canvas en al een eeuwigheid op onze digibox. En blijkbaar deed ik dat net op tijd, want Canvas startte zaterdag met het uitzenden van seizoen 2 van deze serie. En zo blijft onze digibox eeuwig vollopen :-). Verder waren er nog de laatste afleveringen van seizoen 3 van Better Call Saul, dat op Netflix aan een tempo van één aflevering per week werd uitgebracht. Eén aflevering per week: vroeger vond ik dat normaal, maar ik ben dat duidelijk niet meer gewend. Veel uitgesteld kijken en bingewatchen hebben van mij een zéér ongeduldige tv-kijkster gemaakt.
Handig: ik kocht voor de vierde keer hetzelfde model jeansbroek. Omdat ik weet dat die past en het één van de weinige modellen is dat me niet de indruk geeft dat er iets niet klopt in de verhouding tussen mijn taille en de omtrek van mijn bovenbenen. In plaats van zeven broeken te moeten aan- en uitdoen voor er eentje goed zit kies ik nu gewoon in welke kleur ik mijn favoriete model deze keer wil hebben, pas ik voor de zekerheid nog even en klaar. My kind of shopping!
Gelezen: na een periode waarin ik amper een boek heb vastgenomen, is de leesdip weer overwonnen. Het boek dat het meest is blijven hangen was deze keer een non-fictie boek, ‘vechten tegen verveling’ van Frouke Vermeulen. Frouke vertelt hierin over haar boreout. Alhoewel ik nooit een boreout heb gehad voelde het boek zo herkenbaar dat ik het quasi in één keer uitlas. Hoe het komt dat ik me snel verveel en hoe ik daar te vaak te lang tegen vecht in plaats van het in mijn voordeel te gebruiken, het zijn onderwerpen om zeker eens wat verder over na te denken. Voer ook voor eens een aparte blogpost, ooit.
Gevierd: mijn moeder werd vorig weekend 70 en dat hebben we gepast gevierd. Met de familie, in een supermooi vakantiehuis met alles erop en eraan.
Wat ik niet goed begrijp: dat het gedemineraliseerd water (en ook het bleekwater) in de Colruyt bij de dranken staat. Nadat ik de hele winkel twee keer had afgezocht op zoek naar water voor mijn strijkijzer besloot ik hulp in te roepen. De winkelbediende scheen die indeling compleet logisch te vinden (want water is water, toch?) en keek mij aan alsof ik een domme gans was. Al zou het kunnen dat ik mij dat laatste heb ingebeeld.
De werksituatie: eerst en vooral: het gaat goed met mijn bijberoep. Juni bleek de maand met de hoogste omzet ooit te zijn. Maar overschakelen naar een hoofdberoep is voorlopig niet aan de orde en dus is er ruimte voor iets om daarnaast te doen. Toen ik in mei het gevoel had dat ik wat meer om handen wou, kwam er, zonder dat ik daarnaar had gezocht, een interimjob op mijn pad bij een bedrijf in de buurt. Toen ik onlangs besloot dat ik binnenkort op zoek zou gaan naar een tijdelijke, deeltijdse job bleek er in datzelfde bedrijf iemand te moeten worden vervangen. Deeltijds en tijdelijk. En werd ik als eerste gebeld. Het lijkt wel of de voorstellen even op de juiste momenten uit de lucht komen vallen. Al zal ik er maar niet op gaan rekenen dat dat zo blijft :-).
Klaar voor: vakantie! Ik trek er even tussenuit. Jullie lezen hier binnenkort hoe het is geweest, dat is beloofd!
En dan verschieten dat er ooit eens iemand per ongeluk van dat bleekwater drinkt. Ik ben het met jou eens hoor, niet logisch die indeling!
Dat is waar. Drank bij drank, kuisproducten bij kuisproducten: een beetje orde moet er zijn, he :-).
Mijn echtgenoot is al twee keer uit de colruyt teruggekeerd zonder ‘strijkwater’ zoals wij het noemen. Hij was er stellig van overtuigd dat ze dat gewoon niet hadden. Bleek het dus ook gewoon op een totaal onlogische plek te staan ;-). Ik koop soms ook twee keer dezelfde jeans, als je het juiste model hebt gevonden moet je niet aarzelen. Nadien veranderde Esprit de maten of pasvormen en nu kan mijn zoektocht opnieuw beginnen :-(.
Lees ik nu dat er iets niet klopt in de verhouding tussen je taille en de omtrek van je bovenbenen? Ik ben blij dat ik niet alleen ben! Ik heb na vele jaren zoeken sinds enkele jaren een model broek dat past zonder dat er twintig cm in de taille moet worden tussenuit geknipt (en bijgevolg het model helemaal naar de vaantjes is). En ik koop ze met de twee, drie tegelijk. Want stel je toch eens voor dat de fabrikant iets aan het model gaat veranderen?!
Fijne vakantie!
Dan zijn we al minstens met twee😊. Broeken laten aanpassen heb ik nog niet gedaan, maar broeken kopen is toch nogal een frustrerende bezigheid. Een model waarvan je op voorhand weet dat het goed zit: zalig toch, he.
Bleekwater bij water?? Hoe onlogisch is dat! Ik heb wel de ideale oplossing: niet meer strijken. 😄 En ik ben ook helemaal blij dat ik eindelijke déjea sbroek ontdekt heb die ik opnieuw en opnieuw en opnieuw zal kopen…