As we speak

Ik schrok een beetje toen ik mijn vorige blogpost publiceerde en zag van wanneer mijn vorige bericht hier dateerde.  De tijd vliegt – en blijkbaar heb ik hem al een hele tijd niet aan bloggen besteed.  Tijd voor een korte update:

• Eindelijk werk gemaakt van: de hond zijn nagels laten knippen.  Nu hij een dagje ouder wordt (12 jaar geworden in oktober) wordt hij wat minder actief.  Onze wandelingen worden steeds korter, net als de rondjes die hij loopt in de tuin.  Gevolg: zijn nagels lijken niet meer zo goed af te slijten en langer te worden.  Ik probeerde ze ooit al eens zelf te knippen (hoe moeilijk kan dat zijn?) maar dat is lichtjes traumatiserend (voor mij, mogelijk ook voor hem) afgelopen.  Ik knipte namelijk in ‘het leven’ waarop de hond luid kajiette en zijn nagel maar bleef bloeden.  En nadat dat was gestopt later op de avond nog eens opnieuw begon.  Waardoor ik me behoorlijk schuldig voelde.  Ik nam mij voor dat nooit nog zelf te doen, maar wist niet zo goed waar ik daarvoor dan wel terecht kon.  Trimsalon?  Dierenarts?  Na lang uitstellen belde ik mijn dierenartsenpraktijk en toen bleek dat ze dat daar gratis doen.  Telefoontje, direct naar daar, nagels geknipt door de dierenartsassistente en klaar.
• Last van kortere en koudere dagen.  Te koud – te grijs – te donker.  Ik had er de afgelopen dagen wat last van.  Ondertussen gaat het weer wat beter en heb ik mij er bij neergelegd (blij dat er dan mijn geweldige muts, heerlijk warme wanten en de beste winterjas ooit zijn).
• Ik had gehoopt dat het neerschrijven van een paar loopdoelen op mijn blog voor extra motivatie zou zorgen.  Doel nummer 1 (5 km lopen) haalde ik nog vlot, maar daar bleef het ook bij.  Loopdoel twee (7,5 km lopen tegen eind oktober) werd niet gehaald en de urban trail in Mechelen zal ook niet voor dit jaar zijn.  Ik ben daar niet boos om, en zelfs niet teleurgesteld.  Ik ga mij namelijk concentreren op het goede nieuws: ik loop niet regelmatig genoeg om vooruitgang te boeken, maar wel net genoeg om ongeveer hetzelfde niveau te behouden.  Ik loop dus nog steeds rondjes van ongeveer 5 km.  En dat is nog altijd beter dan thuis in de zetel te zitten.
• Blij met een echtgenoot die tegenwoordig kookt hier in huis.  Ik was al een paar jaar kok van dienst maar kook eigenlijk niet echt graag.  Nu hij weer wat meer tijd heeft, heb ik die taak met plezier uit handen gegeven.  Wat een luxe.
• Bijgekomen.  Nadat ik al een tijdje op hetzelfde gewicht bleef kwamen er de afgelopen maanden 3 kg bij.  Ik eet best gezond maar ik denk dat ik de grootte van mijn porties eens in de gaten zal moeten gaan houden.
• Gefrustreerd door een instelling op mijn blog (ivm de lay-out) die ik niet goed krijg.  Mijn berichten verschijnen over de volledige breedte van het scherm en dat was niet de bedoeling.  Ik heb toen ik op deze plek begon te bloggen wat zitten prutsen in de css-code van mijn blog (terwijl ik daar eigenlijk niets van ken) om het logo bovenaan over de volledige breedte te krijgen.  Ik vrees dat dat er iets mee te maken heeft.  Ik heb toen wel ongeveer gedocumenteerd wat ik heb aangepast maar blijkbaar toch niet gedetailleerd genoeg.  Ofwel laat ik het maar zo ofwel zal ik eens helemaal opnieuw moeten beginnen, denk ik.  Voorlopig doe ik het eerste.
• Ook gefrustreerd door het feit dat ik op sommige blogs al een tijdje niet meer kan reageren.  Bij andere lukt het wel nog.  Al een paar keer schreef ik ergens een reactie en merkte dan dat die helemaal niet verscheen.  Geen idee waar het aan ligt.
• Gezien: afgelopen vrijdag zag ik in de cinema Loveless (of Nelyubov), een Russische film.  Loveless gaat over een koppel dat in een vechtscheiding verwikkeld is wanneer hun zoon, die ze allebei liever kwijt zijn dan rijk, verdwijnt.  In een recensie in De Morgen wordt de film omschreven als visueel superieure feelbadcinema, en daar kan ik mij bij aansluiten.  Het verhaal is behoorlijk deprimerend maar wordt prachtig in beeld gebracht.  De film won trouwens de juryprijs op het festival van Cannes.
• Ook nog gezien:  seizoenen één en twee van Stranger Things.  Ik begon te kijken omdat Winona Ryder de hoofdrol speelt.  Mijn man was verrast dat ik bleef kijken omdat de serie niet direct mijn genre lijkt (monsters, parallelle werelden, bovennatuurlijke krachten,..) maar in sommige gevallen vind ik dat wel ok.  Met plezier uitgekeken.