In 2006 begeleidde ik een reis die mij samen met een groep Amerikaanse toeristen van Brussel naar Wenen bracht. Ik ontmoette op die reis een paar vrouwen die me langer dan de andere gasten zouden bijblijven. Het ging om de familie G.: moeder G., een weduwe op leeftijd, haar 2 dochters M. en J. en schoondochter B. Toen de kinderen jong waren woonden ze zelf een tijdje in Brussel, het was de eerste keer dat ze terug waren en deze reis was voor hen dan ook heel bijzonder. Al gauw kregen we een prima band. Ik kreeg wel eens vaker uitnodigingen van gasten om hen achteraf te komen bezoeken, maar meestal waren die uitnodigingen eenmaal thuis snel weer vergeten. In dit geval liep het anders. Ik bleef na de reis mailen met dochter M. en werd er keer op keer aan herinnerd dat ik meer dan welkom was om bij hen op bezoek te komen. M. woonde in New Hampshire, G. en B. in Pennsylvania en J. in Colorado.
In het najaar van 2007 besloot ik op de uitnodiging in te gaan en werd op drie verschillende adressen warm en hartelijk ontvangen. De dames waren vastbesloten om mij ‘het echte Amerika’ te tonen (ik was tot dan toe alleen nog maar in New York geweest). Eén van hun missies bestond erin mij te laten proeven van typisch Amerikaanse gerechten. Ik at pancakes als ontbijt, pumpkin pie, corn on the cob en nog veel meer. Eén van de dingen die ze ook essentieel vonden in de Amerikaanse eetcultuur was een peanut butter and jelly sandwich.
Wikipedia zegt hierover het volgende:
The peanut butter and jelly sandwich, or PB&J, is a sandwich, popular in North America, that includes a layer of peanut butter and either jelly or jam on bread, commonly between two slices of bread. A 2002 survey showed the average American will have eaten 1,500 of these sandwiches before high school graduation.
Ik was nooit echt een fan van pindakaas en eet bijna nooit confituur, dus had geen al te hoge verwachtingen. Maar mijn gastvrouwen vonden het een essentieel onderdeel van mijn Amerika-ontdekking, dus wou ik het zeker eens proberen. Toen het er tijdens het eerste deel van mijn reis niet van was gekomen werd zus J. in Colorado gebrieft dat ze me zeker nog een PB&J sandwich moest voorschotelen. En zo gebeurde dan ook. Ik vond hem veel lekkerder dan ik had verwacht. De combinatie van pindakaas en het zoete van de confituur was tegen mijn verwachtingen in best geslaagd. Ik heb hem dan ook met smaak opgegeten. Later wel nooit opnieuw gemaakt, maar toch blij dat ik ooit een echte Amerikaanse peanut butter and jelly sandwich heb mogen proeven :-).
In de reisfotochallenge publiceer ik regelmatig een reisfoto samen met een bijbehorend reisverhaal. Het idee haalde ik bij blogger Thomas Pannenkoek. Mijn vorige bijdrages kan je hier nalezen.
