Ik weet het: het is buiten nog steeds ijzig koud. Het is dus een beetje optimistisch om te denken dat de winter al achter de rug is. Maar zodra het maart wordt is het in mijn hoofd al een beetje lente. Dus vind ik het toch al tijd voor een terugblik op de (bijna) afgelopen winter.
- Weerkundig klopt het niet, maar voor mij valt de winter samen met de maanden december, januari en februari. Niet mijn favoriete seizoen, en vooral december en januari zijn voor mij nogal eens maanden waarin ik moet doorbijten. En dan is het verleidelijk om in die maanden vakantie te plannen in zonnigere oorden. We hebben erover getwijfeld maar deden het uiteindelijk niet. In december vond ik dat nog een goed idee, in januari veel minder. Het was dat het slecht uitkwam, anders was ik in de tweede helft van januari waarschijnlijk last-minute toch nog vertrokken.
- December was een goede maand. Een lang weekend in Parijs zal daarbij zeker hebben geholpen.
- Januari was een moeilijke maand, een maand waarin ik het lastig vond de dingen positief te zien. Ik was moe en moest me vooruit slepen. Ik kon nog redelijk normaal functioneren maar echt veel levenslust was er niet. Het grijze en donkere weer dat al een tijdje aanhield had daar zeker iets mee te maken. Het waren dan weer wel de ideale omstandigheden om het effect van lichttherapie uit te testen. Natuurlijk zonlicht is uiteraard beter, maar ik geloof wel dat de lichttherapielamp geholpen heeft. Ondertussen alweer een tijdje opgeborgen, maar ik ga ze volgend jaar wel preventief inzetten op donkere dagen.
- Positief aan zo’n slechte maand is dat ik me dan beter realiseer wat de dingen zijn die me energie kosten en ik de kleine irritaties die ik in betere tijden wegduw en relativeer plots duidelijker zie en uitspreek.
- Februari werd dan weer een veel betere maand. Hoera voor meer zonlicht en langere dagen! Het was een maand waarin mijn agenda behoorlijk vol stond. Dat kwam vooral door twee weekends na mekaar twee volledige dagen cursus – een cursus waar ik naar uit had gekeken maar waar ik éénmaal hij dichterbij kwam steeds minder zin in had. Omdat ik niet houd van een overvolle agenda. Omdat ik mij zonder die volgeboekte weekends al moe genoeg voelde. Maar ik ging wel – omdat ik mij had ingeschreven – en moest vaststellen dat ik in plaats van oververmoeid thuis te komen net meer energie kreeg. Ik werd er aan herinnerd dat meer rusten niet altijd de beste oplossing is voor vermoeidheid maar dat het soms een teken is dat ik net méér moet buitenkomen, méér dingen doen. Het was een massagecursus en het feit dat ik dus ook wel wat uren zelf op de massagetafel lag zodat mijn collega-cursisten de aangeleerde technieken konden oefenen was een absolute bonus. Februari werd dus de maand waarin ik ’s morgens weer met plezier uit bed kwam en weer veel meer energie door mijn aderen voelde stromen.
- Op gezondheidsvlak was het een goede winter. Mijn laatste verkoudheid dateert van het begin van de herfst. Ik ben deze winter geen dag ziek geweest. Fingers crossed dat dat nog even mag blijven duren.
- Het klinkt misschien raar, maar het meest positieve aspect van de winter vind ik de lente die er op volgt. Ik zou niet evenveel genieten van de lentezon, van fris groen, van planten die weer beginnen groeien en bloeien als daar geen winter aan is voorafgegaan. Het beste deel van de winter komt er dus aan! Nog heel even geduld.
- Ik las de afgelopen maanden relatief veel en ontdekte een paar goede TV-series. En wij testten een paar leuke restaurants uit. Daar is de winter dan weer wel het meest geschikte seizoen voor.
- Ook een beetje traditie in de winter: van sporten kwam niet veel in huis. Maar door het grootste deel van mijn verplaatsingen met de fiets te blijven doen bleef ik toch een beetje in beweging.
Ik ben helemaal klaar voor de lente. En jullie?
