Fietsvakantie in Nederland

We hebben een week vakantie en dus besluiten de echtgenoot en ik te gaan fietsen in Nederland.

Dag 1 brengt ons van bij ons thuis (Beerse) naar Den Bosch. Het eerste deel is nog bekend terrein: we volgen het Bels lijntje, de vroegere spoorwegverbinding tussen Turnhout en Tilburg (uit de goede oude tijd toen er nog treinen reden tussen Turnhout en Nederland). We vertrekken thuis bij droog weer maar éénmaal de grens over (en dat is al na een kleine 15 kilometer) regent het voor de rest van de dag. Met regenkledij aan naar Den Bosch dus. Pauzeren doen we in een bushokje en onder het afdak van een benzinestation (het is eens wat anders dan een bankje in de zon). Onze slaapplaats voor vannacht heeft alles wat we nodig hebben: een deftig bed, fietsenstalling en een warme douche. We fietsen nog even naar het centrum van Den Bosch voor een heerlijk diner en een korte wandeling (in de regen, langs de kermis).

Observatie na dag 1 (meer dan 70 km op de fiets): alhoewel ik niet echt in goede conditie ben, ben ik opvallend fris aangekomen, veel frisser dan ik me zou gevoeld hebben als ik even lang in de auto zou hebben gezeten. Eentje om te onthouden. Ik vergeet het wel eens, ook thuis, dat fietsen me vaak net energie geeft in plaats van energie te kosten.

Dag 2 brengt ons van Den Bosch naar Utrecht. Met een paar omwegen, pauzes en overtochten met de ferry doen we daar bijna de hele dag over. Er moeten een paar rivieren worden overgestoken: een brug over de Maas, overzetboot over de Waal en nog een overzetboot over de Nederrijn.

 

s’ Avonds gaan we nog even Utrecht in, dat mij bij een vorig bezoek al erg wist te charmeren. We halen nog wat herinneringen op aan de vorige keer: diner in het Griekse restaurant die ik toen fantastisch vond (nu gewoon goed), de koffiebar waar we iets dronken, het lunchadres waar de eigenaar in aanwezigheid van de gasten zijn personeel stond uit te kafferen (niet opnieuw bezocht). Utrecht is erg mooi en gezellig, maar we zijn toch een beetje moe dus fietsen we vrij snel terug naar het lodge hotel waar we logeren.

Op dag 3 rijden we van Utrecht naar Zuidoostbeemster (bij Purmerend).  We volgen het Amsterdam-Rijnkanaal een eindje en passeren vlakbij Amsterdam.

Onze B&B ligt in een erg mooie landelijke streek. De typisch Nederlandse Beemsterpolder is zelfs werelderfgoed erkend door Unesco. We slapen in een oude schuur en ik slaap als een roos, net zoals de vorige nachten overigens, het fietsen overdag zal er wel voor iets tussen zitten.

Op dag 4 fietsen we van Zuidoostbeemster naar Amsterdam. Via de kortste fietsroute is dit zo’n 20 kilometer, maar we maken nog een omweg langs Edam en volgen vervolgens het Markermeer (vroeger de Zuiderzee) en hebben uiteindelijk zo’n 50 km op de teller staan als we in onze hostel in Amsterdam aankomen. De omweg is absoluut de moeite. Edam is een mooi stadje en als wij er passeren nog wat slaperig (het is kermis – vanochtend nog gesloten – dus mogelijk zijn de Edammers nog aan het bekomen van de afgelopen kermisnacht).

Vanaf Monnickendam volgt het fietspad de kustlijn van het Markermeer en volgt een prachtig fietstochtje. Zo dicht bij Amsterdam, en toch zo rustig. We bezoeken Amsterdam vervolgens nog even, met de fiets, wat een avontuur op zich is.

De volgende rit brengt ons van Amsterdam naar Den Haag. De eerste uitdaging van de dag is Amsterdam uit geraken met de fiets. Mensen fietsen hier als gekken. Ik ben die ene fietsster die wel stopt voor voetgangers op een zebrapad en wordt bijna omver gereden door een andere fietser als ik stop voor een tram (stoppen voor de tram.. what was I thinking.. tsss). Enfin, een blauwe plek erbij en dan vinden we toch de ietwat beter georganiseerde weg naar Haarlem.

Het heeft vannacht geregend en ook voor vandaag wordt slecht weer voorspeld: regen, onweer, mogelijk storm en hagel. We twijfelen even tussen de kortste weg naar Den Haag of de langere route via Haarlem en de kust, waar volgens de buienradar de kans op regen een pak groter is. We kiezen voor de lange route en zijn hier achteraf erg blij om. We volgen de Noordzeeroute, dwars door de duinen. Ontzettend mooi en ontspannen fietsen, al vloek ik in het begin wel even op de korte hellingen hier in de duinen. Ik heb het gevoel dat mijn fiets niet meer vooruit wil. Er wordt wat extra lucht in mijn achterband gepompt – meer voor het moreel dan dat mijn band echt te plat stond – maar het helpt wel.

We rijden door Zandvoort. De echtgenoot blijkt het liedje ‘pootjebaaien in Zandvoort‘ (André Van Duin, 1987) niet te kennen. Met dank aan Youtube wordt dit verholpen. Terwijl het speelt besef ik dat dat al bij al misschien toch niet zo‘n gemis was.

Ondanks de onheilspellende voorspellingen regent het alleen in de voormiddag even en blijft het de rest van de dag droog. Tot we aankomen in Den Haag en er nadat we zijn ingecheckt een stevige regenbui losbarst. Perfecte timing. Zondagskinderen he, wij.

In Den Haag volgt nog een fijne ontdekking: restaurant De Twee heeren. Heerlijk gegeten.  

Ons hotel beschik niet over een fietsenstalling en dus overnachten onze fietsen in de biesieklette, een ondergrondse fietsenstalling in de buurt.  We kwamen deze stallingen ook al in andere Nederlandse steden tegen. Overdag je fiets hier achterlaten is gratis, bij ophalen de volgende dag betalen wij 50 cent per fiets.

Van Den haag rijden we via Rotterdam naar Dordrecht (dag 6 ondertussen al). 

Op de foto: de ingang van de fietstunnel onder De Maas in Rotterdam

Mijn benen beginnen na 5 dagen op de fiets moe te worden, gelukkig is de fietstocht vandaag wat minder lang dan gisteren. Dordrecht is erg mooi. We komen hier nog wel eens terug, uiteindelijk zitten we maar op ongeveer een uur autorijden van huis. Ook een bezoek aan het vlakbij gelegen Nationaal Park De Biesbosch – al lang op mijn verlanglijstje – zal voor een volgende keer zijn. We verblijven in een B&B in een prachtig oud huis. Het huis is een Rijksmomument en wordt door de eigenaar vakkundig gerestaureerd.

Vanuit Dordrecht rijden we weer naar huis. Het Hollands diep over, door Breda, een stukje langs de rivier de Mark en het laatste stukje vanuit Baarle Hertog zoals we zijn vertrokken langs het Bels lijntje.

In totaal hebben we deze week iets meer dan 500 kilometer afgelegd (gemiddeld 72 per dag). Ik denk niet dat ik ooit zo veel op de fiets zat op een week tijd.

Conclusie: Nederland is een zalig fietsland en een fietsvakantie is voor ons zeker voor herhaling vatbaar.