Ondertussen – juli 2019

Juli was een zeer fijne maand. Ze begon druk, vulde zich grotendeels met vakantie en trakteerde ons na thuiskomst nog op een paar dagen hittegolf.

De eerste week van de maand waren we nog thuis en zat ik een beetje in een klassieke bijna-op-vakantie-rush. Want er stonden zoals altijd een paar dingen op de to-do-lijst onder de noemer moeten-zeker-nog-gebeuren-voor-we-vertrekken. B*, mijn man, werkte ongeveer tot het laatste moment, dus die taken verdelen zat er niet echt in. Over hoe wij dat hier doen (de taken verdelen) staat er trouwens nog een blogpost klaar.

Eén van de dingen die ik zeker nog gedaan wilde hebben was een opkuis van mijn smartphone. Het geheugen van dat toestel zat al een tijdje overvol, en hij was wel erg traag geworden. Alle moed bijeen geschraapt en even later waren er een paar apps verwijderd, had ik een aantal dingen verplaatst naar de geheugenkaart en was er zowaar weer wat plaats vrij. Ik blij en trots op mezelf. Tot het ding een dag later geen wifi netwerk meer vond, B nog een factory reset deed, en die ook niet bleek te helpen. Een hardwareprobleem, werd mij in de winkel verteld en dus moest ik wel een nieuwe smartphone kopen. Het was een geluk bij een ongeluk dat hij net voor onze vakantie kapot ging, want onze beide smartphones bleken de laatste tijd wat moeite te hebben met hun gps-functie. Mijn nieuwe telefoon heeft de taak om ons naar en door Schotland te navigeren prima uitgevoerd.

Het grootste deel van juli (19 heerlijke dagen) waren we op roadtrip: thuis met de auto vertrokken, in Calais op de ferry en via Engeland naar Schotland. Meer daarover later. (Ik ben de laatste tijd niet zo goed in reisverslagen publiceren, dus qua timing beloof ik niks.) Al even een paar foto’s om een idee te geven, ik heb er echt ontzettend van genoten.

Ik had mij trouwens voorgenomen om in Schotland digitaal een beetje te detoxen. Dat is zeker de eerste 1,5 week goed gelukt. Niet dat ik helemaal niet online ben geweest. Maar ik heb het wel beperkt kunnen houden, tot vooral dingen opzoeken die nuttig waren voor de verdere planning van onze reis en één of twee keer per dag mijn mails, blogfeed en de online krant om een beetje bij te blijven. Het deed deugd en kostte ook niet echt veel moeite. Ik ben sinds ik weer thuis ben wel weer hervallen in mijn oude gewoonten, maar even een onderbreking hebben we dan toch maar gehad.

Toen we Schotland uitreden was het daar nog zo’n 20 graden, twee dagen later bij thuiskomst 40 graden. Ik was mijzelf zeer dankbaar voor het feit dat ik nog een paar extra dagen vakantie had gepland na thuiskomst.

Eigenlijk ging ik mijn vakantie afsluiten met een dagje Sfinks maar dat ging uiteindelijk niet door.

Alhoewel ik nog niet echt zin had om het vakantiegevoel weer los te laten deed het op het einde van de maand toch deugd om weer aan het werk te gaan.

Er was uiteraard ook nog een bezoekje aan onze werf om te zien wat er tijdens de laatste week voor het bouwverlof nog werd gedaan. Het eerste stukje gevelsteen staat er ondertussen. Die gevelsteen konden we niet zelf kiezen, maar ik vind hem op het eerste zicht wel mooier dan op de gesimuleerde foto’s die we vooraf te zien hadden gekregen. Dat is dus een meevaller.

Ik had bij thuiskomst ook plots weer veel zin om te bloggen. En ik heb ook het gevoel dat ik dat heb gedaan. Dat vertaalt zich niet per se direct in veel gepubliceerde posts. Ik heb namelijk de vervelende neiging om berichten niet af te werken. Daardoor blijven er nogal wat halfafgewerkt in de concepten hangen. (Om precies te zijn: momenteel 84, sommige daarvan gaan waarschijnlijk nooit worden gepubliceerd, er zijn er bij die voorlopig maar een paar zinnen lang zijn, sommige zijn zo goed als klaar maar toch niet helemaal.) Ik neem mij voor om dat eens wat op te ruimen. We zullen zien of het lukt.

* Een kleine voetnoot: ik noemde hem hier in het verleden vaak ‘mijn man’ of ‘de echtgenoot’. Bij dat eerste vraag ik mij wel eens af of dat niet te bezitterig klinkt (ook al bedoel ik het niet zo). Het tweede bekt voor mij ook niet echt goed. Ik denk dat ik hem hier voortaan B ga noemen, de eerste letter van zijn voornaam.