Oktober was druk. De reden daarvoor was simpel: onze plotse beslissing ons huis een paar maanden vroeger dan gepland te koop te zetten. De aanleiding daartoe was dan weer drieledig: onzekerheid over wat de huizenmarkt zal doen na de geplande afschaffing van de woonbonus, het feit dat we al lang weten dat we ons huis gaan verkopen en het fijn zou zijn dat (eindelijk) achter de rug te hebben en het feit dat we als tussenoplossing (tussen ons huidige huis en ons nieuwbouwhuis-dat-nog-in-aanbouw-is) een tijdelijke plek om te wonen kregen aangeboden. Dus gooiden wij onze planning overhoop en beslisten nogal halsoverkop ons huis te koop te zetten. Dat betekende dat een aantal dingen waarvan ik dacht dat we er nog maanden de tijd voor hadden, plots wel erg snel moesten gaan: een epc-keuring laten doen, alles afstemmen met de notaris en onze bank, opruimen, foto’s maken, het huis effectief te koop zetten, nog eens opnieuw foto’s maken omdat eindelijk de zon een keertje scheen, plannen, afspraken maken, kuisen en opruimen, en nog eens kuisen en opruimen en nog maar eens, rondleidingen geven, onderhandelen en waar we uitkwamen op het einde van de maand: wachten tot alles officieel is en onomkeerbaar vastligt. Ondertussen is de compromis getekend (jeej!), maar is het nog wachten op het definitieve groene licht van de bank van onze kopers. Als alles loopt zoals voorzien gaan we dus zeer snel al verhuizen, om dat volgende zomer nog eens over te doen. Ik ben dus nu volop bezig met (grondiger) opruimen, wegdoen wat we niet gaan meenemen en mij verbazen over hoeveel spullen wij in huis hebben.
Dat hele gedoe zorgde ervoor dat oktober een stresserende maand was. Nu ik al een tijdje standaard redelijk stressvrij door het leven ga was het de afgelopen maand interessant om te merken wat er gebeurt met mijn lichaam en hoofd als ik in stressmodus ga. Heel wat, zo bleek. Niets onoverkomelijk, maar het effect was wel duidelijk. Ik moet er wel bij zeggen dat dat niet alleen maar negatief is. Positieve stress zorgde er ook voor dat ik drie keer zoveel gedaan kreeg als in een gemiddelde maand.
Om het huis wat op te vrolijken voor de rondleidingen haalde ik wat extra plantjes in huis. En ik had voorlopig de discipline om die plantjes ook regelmatig water te geven. Er is er nog geen enkele die er ongelukkig uitziet en er zijn er zelfs die al nieuwe blaadjes kregen. Dat is heel wat voor iemand zoals ik die niet echt groene vingers heeft. Het nadeel is wel dat ik de nieuwe plantjes nu wel allemaal mee zal moeten verhuizen. Twee keer.
Dat het veel regende in oktober zal iedereen wel zijn opgevallen. Op zich vond ik niet eens zo erg. Maar het was ook een heel grijze maand en dat in combinatie met de korter wordende dagen begon wat op mijn gemoed te werken. Om de kiemen van een winterdepressie te snel af te zijn haalde ik al in oktober mijn lichttherapielamp boven en probeerde ik daarnaast ook zoveel mogelijk naar buiten te gaan voor natuurlijk licht.
Ik ging de afgelopen maand voor het eerst in mijn leven naar de pedicure. Twee likdoorns armer en zachte voetjes rijker was ik daar zeer blij mee.
Op Netflix zocht ik vooral naar ontspanning bij seizoen 1 van de muzikale comedyreeks Glee en bij de laatste afleveringen van Mindhunter, een serie over twee FBI-agenten die in de jaren ’70 onderzoek doen naar de motieven en psyche van seriemoordenaars. Ik had mindhunter al uitgekeken en zat bijna aan het einde van seizoen 1 van Glee toen ik mij pas begon af te vragen waarom de blik van één van de acteurs uit Glee mij toch bekend voorkwam. Toen bleek dat de blik van Jesse St James uit Glee ook die is van Holden Ford uit Mindhunter. En ook die van acteur Jonathan Groff. Ik ben alvast fan.
Oktober bracht ook nog heel wat leuke dingen, waaronder een concert van Heather Nova, een fijne herfstwandeling met een vriendin die ik al een tijdje niet meer had gezien en een vegan meetup in een gezellig koffiehuisje in Herentals.
Dat klinkt inderdaad als een zeer bewogen maand oktober. Veel succes met de verhuis alvast (maal 2 🙂 )
Dankjewel. Het is inderdaad een bewogen periode, maar ik heb mijzelf beloofd dat als verhuis nummer 1 achter de rug is ik wat vakantie ga nemen :-).
In zo’n periode kan ik ook altijd meer aan dan anders, maar helaas krijg ik nadien dan wel de weerslag. Hopelijk geldt dat voor jou niet! Alvast super dat het verkocht is en jullie een tussenoplossing hebben.
Ik herken dat wel, die weerslag achteraf. Ik denk dat het nog wel zal meevallen, maar ik ga binnenkort wel wat meer rust voorzien. Die heb ik wel verdiend, vind ik :-).
Amai, dat is inderdaad een stevige maand! Maar wel heel fijn dat de verkoopstress al achter de rug is én jullie een tussentijdse oplossing gevonden hebben! Al gaat 2x verhuizen inderdaad geen lachertje worden; misschien kunnen jullie, afhankelijk van hoe lang die tussentijdse oplossing duurt, ook een deel gewoon in dozen laten die enkel gestockeerd, maar niet uit- en weer ingepakt moeten worden?
Ik ben net naar Mindhunter beginnen kijken, toffe reeks inderdaad!
We gaan inderdaad wel wat dingen in verhuisdozen kunnen laten zitten. Onze tijdelijke woonst is namelijk helemaal ingericht (gemeubeld, keuken van alles voorzien, etc.). We gaan daar dus zeker niet al onze spullen nodig hebben. En we waren sowieso al van plan weinig meubels mee te nemen naar het nieuwe huis, dus er kan veel worden weggedaan. Verkoopstress achter de rug, nu nog verhuisstress en volgend jaar opleveringsstress :-), al vind ik het allemaal ook wel leuk, hoor :-).
Mindhunter is goed, he.