Ik ben altijd graag op de hoogte geweest van de actualiteit, maar de laatste tijd lees ik steeds minder kranten en kijk ik steeds minder naar nieuws- en debatprogramma’s.
Er wordt veel geschreven en er wordt veel gepraat, maar ik heb het gevoel dat journalisten soms beter zouden zwijgen als ze niets te zeggen hebben. En dat beslissingsnemers beter op een serene manier met mekaar in gesprek zouden gaan, met het algemeen belang als belangrijkste prioriteit.
Paul De Grauw wordt vandaag in De Morgen geciteerd als het gaat over twee studies die het tegenovergestelde aantonen ‘Met cijfers kun je alles bewijzen. “Alles binnen de wetenschappelijke foutenmarge is ruis. Dit ook.”‘.
Ik lees de krant en heb het gevoel dat veel van wat ik lees precies dat is: ruis..
Ik heb ook een enorme ruis in me oor. Help!
Ik snap wat je bedoelt en ik betrap me erop dat ik er tegenwoordig ook gewoon genoeg van heb bij momenten en het allemaal wat minder volg…
Ik volg het nieuws maar in grote lijnen maar kan me denk ik wel iets voorstellen bij dat ruis.
Ik volg het nieuws bewust niet. Soms blader ik eens in de Standaard of de Morgen op het werk en hier en daar hoor ik eens een bericht op de radio maar dat is het.
Dat begrijp ik. Ik denk dat het mij ook deugd zou doen minder te volgen.