Hoogsensitief
Toen ik jaren geleden voor het eerste de term HSP (Hoog Sensitief Persoon) hoorde herkende ik daar meteen één en ander in. Kort samengevat is een HSP “iemand die gevoeliger is voor indrukken en prikkels van de buitenwereld dan gemiddeld. Hij of zij neemt subtielere nuances waar in bv. de lichaamstaal en stemmingen van anderen, is gevoeliger voor licht, geuren en geluiden, enz…. Een HSP raakt daardoor sneller overprikkeld en heeft de behoefte zich terug te trekken op zichzelf” (bron: www.hspvlaanderen.be). Wij wil kan hier een zelftest doen.
Zoveel mensen, zoveel persoonlijkheden
Alhoewel ik mezelf herken in een aantal eigenschappen van de HSP zijn er ook dingen die ik niet herken, vond ik altijd dat er een aantal tegenstrijdigheden zaten in mijzelf, en leek ik soms zelfs net het tegenovergestelde te doen dan wat je zou verwachten van een HSP. Vooral in de manier waarop ik omga met verandering ben ik een atypische HSP. Over die tegenstrijdigheden schreef ik eerder al eens een blogpost. Ik blijk zowel talent te hebben voor overprikkeling als voor onderprikkeling, dat leek in eerste instantie vreemd.
Ben ik een HSS?
Toen ontdekte ik dat er ook zoiets is als de HSS HSP (High Sensation Seeking HSP). Zo’n 30 % van de HSP’s zou ook HSS zijn. Maar wat is dat nu precies? En zou ik mezelf omschrijven als HSS?
Ik vond er tot nu toe niet zo veel informatie over en besloot het enige boek dat ik kon vinden dat echt aan dit onderwerp is gewijd te lezen: “Thrill, The High Sensation Seeking Highly Sensitive Person” van Tracy M Cooper. Ik las het boek niet om per se de vraag of ik een HSS ben te beantwoorden, maar vooral om de verschillende, tegenstrijdige dingen die aan mij lijken te trekken beter te begrijpen.
De voornaamste vraag die ik mezelf momenteel stel is of ik door te zorgen voor mijn HSP-kant mijn HSS-kant niet verwaarloos. Er zijn namelijk periodes in mijn leven geweest wanneer één van de twee meer de overhand kreeg. Tijdens de periodes waarin dat de HSP-kant is ben ik rustiger. In de periodes waarin dat de HSS-kant is krijg ik meer het gevoel dat ik leef. De laatste jaren zorg ik steeds beter voor mijn HSP-kant maar vraag ik mij af of ik daardoor mijn HSS-kant niet onderdruk en verwaarloos.

De 4 aspecten van High Sensation Seeking
Ik stelde mij bij de term High Sensation Seeker altijd iemand voor die voortdurend op zoek gaat naar adrenalinekicks, het avontuurlijke, bungeejumpende, extreme sporten beoefenende type. Hoewel ik wel een beetje wordt aangetrokken door avontuur is dat niet wie ik ben. Ik vond online wel eens een zelftest maar die zorgde voor verwarring. Niet alleen zijn er bepaalde aspecten van HSS waar ik mezelf niet in herken. Hoe hoog ik scoor hangt ook erg af van het moment waarop ik de test invul.
Het boek bracht meer duidelijkheid en heeft het over vier aspecten van HSS:
- Zin voor sensatie en avontuur
- Hang naar nieuwe ervaringen en vernieuwing
- Ontremming
- Vatbaarheid voor verveling
Hier vind je een test (in het Engels) die een opsplitsing maakt tussen de verschillende aspecten.
Resultaat van de test
Op het eerste aspect (zin voor avontuur) scoor ik vrij hoog maar twijfel ik telkens wel bij het antwoorden. Lijkt het me leuk om eens te gaan parachutespringen? Ja. Houdt de vrees dat ik daar misselijk van zou worden (gevoelige evenwichtsorganen) mij tegen? Ja. Verwacht ik dat als ik daarboven ben ik mij ga afvragen waarom ik er aan ben begonnen? De kans is groot. Maar zou ik het toch misschien wel willen proberen? Ik denk het wel. Dus ja.. een twijfelgeval.
Over het tweede aspect (gericht op nieuwe ervaringen) is er weinig twijfel. Dit is wie ik ben. Nieuwe dingen ontdekken is essentieel om mij mentaal gezond te houden. Teveel routine en altijd hetzelfde is voor mij een nachtmerrie.
Aspect 3 (ontremming) is de neiging om nieuwe ervaringen op te willen doen door gebruik van alcohol of andere drugs, illegale praktijken, het overtreden van sociaal geaccepteerd gedrag,.. Mijn score hierop is erg laag. Hierin herken ik weinig van mezelf.
Op aspect 4 (vatbaarheid voor verveling) scoor ik opnieuw hoger. Als ik in het boek de ervaringen lees van een paar geïnterviewden concludeer ik dat het bij mij eigenlijk nog wel meevalt. Maar toch. Ik heb een sterk vermoeden dat ik meer vatbaar ben voor verveling dan de meeste mensen.
Heb ik iets geleerd over mezelf?
Zonder een etiket op mezelf te willen kleven denk ik wel dat ik op zijn minst trekken heb van de HSP en de HSS. Op de vraag of ik de ene verwaarloos door voor de andere te zorgen heb ik niet echt een antwoord gevonden.
In het boek wordt wel aangehaald dat kenmerken van HSS afnemen met ouder worden (met uitzondering van de vatbaarheid voor verveling die stabiel blijft) en dat hooggevoeligheid met de leeftijd toeneemt. Op basis daarvan lijkt de grotere zorg voor mijn sensitieve kant dus niet zo onlogisch.
Is HSS = extravertie?
Ik las tijdens mijn zoektocht naar meer informatie over HSS in twee Nederlandstalige artikels online dat een HSS HSP hetzelfde is als een extraverte HSP. Dat bracht mij in verwarring en op basis van wat ik verder heb gelezen over het onderwerp klopt het volgens mij niet. Er zijn extraverte HSP’s en sommigen onder hen zullen ook wel HSS zijn. Maar het ene is niet hetzelfde als het andere.
Afbeelding van Denise Husted via Pixabay
..