Schotland en ik, dat is een goede match. Dat was 20 jaar geleden zo toen ik er voor het eerst was. Dat was toen we er in juli opnieuw op vakantie waren ook zo.
Ik kan niet exact benoemen waarom, maar ik ga toch een poging doen.
- Het ruwe landschap in het Noorden. Ik ben fan van ruwe, weinig vruchtbare, verlaten landschappen. Zoals vorig jaar in Ierland in Connemara. Vulkanische landschappen doen het bij mij ook altijd goed, net als woestijnen en bergen. En ook de ruwe stukken natuur in Schotland konden mij dus wel bekoren. Als er dan bovendien nog een zee in de buurt is die tegen de kliffen beukt ben ik helemaal blij. We zijn niet in heel Schotland geweest maar op basis van het opzoekwerk op voorhand dacht ik dat het Noorden en Noord-Westen wel mijn ding zouden zijn en dat bleek ook in de praktijk volledig te kloppen.

- Het wisselvallige weer. Schots weer betekent zon op het ene moment, een stortbui op het volgende moment en alles daartussenin. Voor iemand die houdt van een landschap dat steeds verandert, met donkere wolken aan de ene kant en de zon die doorbreekt aan de andere kant van de horizon is het een paradijs. Het was het soort van weer waarbij je het ene moment zonnecrème aan het smeren bent en het volgende snel je regenjas aantrekt om dan vast te stellen dat je zonnebril onder de kap van je jas nog op je voorhoofd staat.

- Kamperen. Op voorhand dacht ik dat we zeker eens zouden gaan wildkamperen, om onze tent op een echt mooie en rustige plek met zicht op zee te kunnen zetten. (Wildkamperen is in Schotland trouwens legaal.) Toen bleken er ook op de campings van die plekken te zijn en stapten wij dus ’s ochtends uit ons tentje met frontaal zicht op de zee om dan te genieten van de campingfaciliteiten en een warme douche. Ideaal, dus! We kampeerden maar drie nachten, en vonden elke keer een plekje met een fantastisch zicht. Heerlijk! Kamperen was een goede manier om wat rust in onze dagen te brengen en om wat dichter bij de natuur te leven. Ik heb echt genoten van de routine van het opzetten van de tent, koken, eten,… en dat allemaal met de natuur rond ons.

- Afwisseling. Wij hebben allebei graag wat afwisseling, dus ik ga daar bij het plannen van een reis ook wel naar op zoek. Schotland leent zich daar zeker toe. Qua overnachtingen wisselden wij af tussen hotels, kamperen en AirB&B. Er waren een paar steden, er was veel natuur en er was de leegte van sommige stukken van de highlands. En er was uiteraard ook het weer dat voor afwisseling zorgde :-).
- AirB&B. Wij boekten al wel eens eerder via AirB&B maar in het verleden was dat meestal een heel huisje of appartement. Deze keer reserveerden we een paar keer een privé-kamer bij mensen thuis. Dat is elke keer erg goed meegevallen. In twee van de vier gevallen bleken we trouwens uiteindelijk toch een heel huis voor ons alleen te hebben en waren onze gastvrouwen niet thuis.

- De schotten en hun cultuur. De schotten zijn vriendelijke, aangename mensen die van de natuur houden. En al begrijp ik ze niet altijd direct helemaal goed, ik houd wel van hun accent. Schotland heeft ook een goede mix van hippe bars en traditionele theehuisjes en pubs, van mee-zijn-met-hun-tijd en toch hun traditie in ere houden.

- De zee. Ik ben geen strandligger maar wel een liefhebber van de zee. Ik heb op deze reis echt heel erg genoten van de nabijheid van de zee.

Ziet er prachtig uit (al is het bij 2 foto’s wel op z’n kop 😉 )
Dankjewel, Annelies, om dat op te merken :-). Ik heb ze ondertussen vervangen en hoop dat het nu wel klopt. Ik zag ze zelf in het bericht wel gewoon recht, maar in de mediabibliotheek zaten ze vreemd genoeg ondersteboven. WordPress blijft soms een mysterie.
Doet me heel erg aan Noorwegen denken, dit: het weer, ruwe landschappen… Laat maar komen 🙂 Je postje doet het alleszins kriebelen om ook eens naar ginder te trekken…
Er zijn zeker wel wat gelijkenissen met Noorwegen. Zeker de moeite om eens een bezoekje te brengen!
Machtig! En inderdaad, zo van die landschappen waar je aan de ene kant zon hebt en aan de andere wolken ziet opdoemen: heerlijk! (wat niet wegneemt dat ik in vb. een Provence ook wel kan genieten van de zekerheid van zon, maar het hoeft niet om een fijne vakantie te hebben)
Die midges duiken blijkbaar vooral in de zomer op, of toch gebaseerd op mijn zeer wetenschappelijke steekproef van drie bezoekers 😉 : J.’s broer in augustus en jij in juli mét midges, mijn ouders in mei zonder 🙂
Dat van die midges klopt wel. In de wat koudere maanden zijn er geen. Verder kunnen ze ook niet tegen te veel zon en houden ze niet van wind. Wij hebben er eigenlijk amper last van gehad. Er wordt geweldig hard voor gewaarschuwd, en als je pech hebt dat er veel zijn zijn ze waarschijnlijk echt wel vervelend, maar als je wat geluk hebt dan valt het zelfs in volle midgesseizoen goed mee.