Wat onthoud ik van 2018?

Bloggen heb ik in 2018 niet veel gedaan.  Er is het afgelopen jaar nochtans wel één en ander gebeurd.  Tijd voor een korte update.

• 2018 was het jaar waarin we werk maakten van onze plannen om naar de stad te verhuizen.  Die plannen waren er al lang, voor wanneer de stiefzoon wat ouder zou zijn en niet meer in de buurt naar school moest.  Toen hij afgelopen jaar 17 werd konden we onze plannen dus stilaan wat concreter maken.  Eigenlijk droomden wij al jaren van een karaktervol, oud huis in de stad (met ‘de stad’ bedoel ik trouwens Antwerpen, al was voor mij Mechelen lange tijd ook een optie).  Maar dan wel graag een karaktervol huis met goede geluidsisolatie, een laag energieverbruik en een locatie dicht bij de stad en toch rustig.  Vooral die geluidsisolatie (een belangrijk puntje voor ons allebei) bleek bij de aankoop van een bestaand huis toch een beetje een gok.  En toen viel ons oog op een nieuwbouwproject.  Eentje met een locatie waar we allebei blij van worden, eentje waar we heel wat dingen nog zelf kunnen beslissen, eentje met goede (geluids)isolatie.  De knoop werd sneller doorgehakt dan voorzien, maar de verhuis zal wel nog langer op zich laten wachten dan gehoopt.  Ons huis moet namelijk nog worden gebouwd en zal pas klaar zijn tegen de zomer van 2020 (en dat is dan op voorwaarde dat alles loopt zoals gepland).  2019 wordt dus het jaar van keuzes maken, de bouw van ons huis opvolgen en geduldig wachten (of ongeduldig, dat zou ook wel eens kunnen).  Het nieuwe huis zal een pak kleiner zijn dan waar we nu wonen, een bewuste keuze, al zal er voor we kunnen verhuizen dus nog wel serieus ‘ontspuld’ moeten worden.
• Op reisvlak onthoud ik vooral de ontdekking van Ierland als vakantiebestemming.  Het Ierland van de zomer van 2018 was niet het regenachtige, groene Ierland zoals ik het mij altijd voorstelde, maar wel een grotendeels zonovergoten en droog Ierland.  De natuur was prachtig en bij momenten spectaculair, de mensen ontzettend vriendelijk en de sfeer in de pubs een zeer grote bonus (Ierse live-muziek op café, heerlijk).
• 2018 was het jaar waarin de tijdelijke job die ik ongeveer een jaar lang deed op zijn einde liep.  Ik twijfelde tussen meer of minder buitenshuis werken en besliste uiteindelijk om volledig te kiezen voor mijn massagepraktijk.  Dat zal misschien niet de gemakkelijkste manier zijn om de kost te verdienen, ik geloof wel dat het de manier is die mij het meeste voldoening zal geven.   Mijn massagepraktijk zal voortaan niet langer een bijzaak zijn maar wordt een hoofdzaak.
• 2018 was het jaar waarin mijn man professioneel aan een nieuwe uitdaging begon, na enkele maanden moest vaststellen dat dat niet bracht wat hij had gehoopt en even tijd nodig had om te beslissen waar het op werkvlak dan wel naartoe moest.  Mede daardoor werd het een jaar met veel gesprekken over de toekomst, waar we naartoe willen en vooral wat we belangrijk vinden.  En van vaststellen dat onze prioriteiten zeer compatibel zijn.

2018 was best een pittig jaar.  Het was een jaar waarin er een aantal dingen die ik graag vooruit wou zien gaan ook echt vooruit gingen.  Het was een jaar van nieuwe wegen inslaan en 2019 wordt ongetwijfeld het jaar waarin een paar van die beslissingen zullen worden geëvalueerd.  Ik ben razend benieuwd naar alles wat 2019 voor ons in petto heeft.